“Veel zorgprofessionals zijn zorgzaam, maar zorgen vaak minder goed voor zichzelf,” weet Petra Portengen. Zij is voorzitter en directeur van de Nederlandse Vereniging voor Praktijkondersteuners en praktijkverpleegkundigen in de Huisartsenzorg (NVvPO).
Praktijkondersteuners (POH) en praktijkverpleegkundigen (PVH) in de Huisartsenzorg begeleiden mensen met chronische (ziekte)klachten. Denk onder meer aan diabetes, astma, COPD, ouderenzorg en geestelijke gezondheidsklachten. In Nederland zijn er circa 10.000 POH/PVH waarvan er ruim 3.300 lid zijn van de NVvPO. Petra richt zich op de professionele ontwikkeling, positie en belangenbehartiging van de POH en PVH in de breedste zin van het woord.
Fantastisch werk
“Als ik iets voor deze groep kan betekenen, dan doe ik dat. Het zou mooi zijn als de POH en PVH zich ervan bewust zijn wat goed voor ze is en het gesprek met hun werkgever aangaan als dat nodig is. Ze mogen zich echt sterk maken voor het fantastische werk dat zij doen.” Er is een grote diversiteit aan POH en PVH. Naast de medisch-generalistische POH, is de POH-ggz een waardevolle collega in de huisartsenzorg. “Zo ook de POH-ouderen waar de vereniging op dit moment aandacht voor vraagt.” Petra legt uit: “Kwetsbare ouderen blijven langer thuis wonen en kloppen daardoor vaker bij de huisarts aan. Gek genoeg lijken zorgverzekeraars te bepalen wat de achtergrond moet zijn van deze POH-ouderen. Dat vinden we vreemd. Verder maken we ons er hard voor dat hogescholen één en hetzelfde curriculum gaan hanteren voor deze POH-ouderen rol en dat de doorlopende leerlijnen binnen de huisartsenzorg vanzelfsprekende zijn en er voor de zogenaamde zij-instromers ook een interessant loopbaanperspectief is.”
Relaties verdiepen
Voor Petra is gezamenlijkheid en de onderlinge verbinding vanzelfsprekend. Dit is mede de reden waarom ze werd gevraagd om de voorzittersrol bij de Stichting Sociaal Fonds Huisartsenzorg (SSFH) op zich te nemen. De SSFH is een club die ervoor zorgt dat zaken, overeengekomen in de cao-huisartsenzorg, op een juiste manier opgepakt en geïmplementeerd worden. In gezamenlijkheid ervoor te zorgen dat deze ten goede van zowel werkgevers als werknemers binnen de huisartsenzorg worden uitgevoerd. Precies in het straatje van Petra natuurlijk. “Ik vind een goede relatie met mensen aan tafel van belang. Dat betekent niet dat je het altijd met elkaar eens moet zijn. Ik ga conflicten dan ook niet uit de weg. Soms zijn ze zelfs nodig om een relatie te verdiepen. Dat geldt voor contact met bestuurders onderling, maar ook voor contacten met externe partijen.
Er zijn nogal wat partijen die zich bezighouden met de huisartsenzorg,” weet Petra en schetst: “Voor de NVvPO ben ik bijvoorbeeld in gesprek met partijen die scholing aanbieden, patiëntenverenigingen, collegae-verenigingen, werkgevers, en ook anti-rook-clubs, kenniscentra, cardiologen, farmaceuten, verzekeraars, hogescholen, ggz-partijen en een hoeveelheid aan andere mogelijke samenwerkingspartners waar de ontwikkeling van de POH/PVH en de andere zorgprofessionals hoog op de agenda staat.” Er gebeurt veel in huisartsenzorg. Door bezuiniging van de tweedelijnszorg en de toenemende vergrijzing komt veel op de eerstelijnszorg aan. Huisartsenpraktijken lopen over. “Dit zijn geen partijen die gaan staken. Sterker nog: het zijn allemaal professionals die de zorg vooropstellen. Je ziet ze dan ook niet snel op het Malieveld.”
Gezamenlijk belang
Je kunt niet zonder elkaar. Daarom is het belangrijk om jezelf er steeds bewust van te zijn dat je continu met andere partijen te maken hebt. Het is in zo’n samenwerking belangrijk dat je kijkt wat de ander wil en wat het gezamenlijke belang is. Dat gezamenlijke belang is in de huisartsenzorg helder: 17 miljoen Nederlanders kwalitatief goede zorg bieden. “Als het gezamenlijke belang helder is, is het een kwestie van goed naar elkaar luisteren. Je inleven en achterhalen wat de ander precies bedoelt. Dat vraagt om lef om door te vragen. Het gaat niet om jóuw, maar om de ander. Dat betekent dus dat je niet altijd je eigen gelijk moet halen. Je ego kun je in een samenwerking beter thuislaten.” Ook in Petra’s functie zet ze de ander voorop. Toen ze binnenkwam bij de NVvPO heeft ze eerst het organogram omgedraaid. “Ik bengel onderaan, want ik ben de minst belangrijke in het geheel. Zonder mij moet de vereniging gewoon kunnen blijven functioneren. De 17 miljoen Nederlanders staan daarentegen bovenaan. In alles wat we doen, moeten we dat op een zo goed en professioneel mogelijke manier doen waardoor de POH/ PVH de juiste zorg kunnen bieden in hun dagelijkse praktijk.
Leren, investeren en inspireren
Als medelander vindt Petra het heel belangrijk dat we in Nederland goede zorg hebben. Dat is wat haar onder andere drijft. Verder vindt ze het belangrijk dat mensen zich kunnen blijven ontwikkelen. “Ik houd mezelf al mijn hele werkzame leven bezig met ontwikkelprocessen bij mensen en het ondersteunen van transformatieprocessen binnen organisaties. De combinatie van ‘ontwikkeling’ en ‘zorg’ die ik nu ervaar in zowel mijn rol bij de NVvPO als bij de SSFH, vind ik bijzonder prettig. Ik bedien hiermee verschillende doelgroepen. De 10.000 POH/PVH, de zorgprofessional in de huisartsenzorg, de werknemer, de werkgever en uiteindelijk de 17 miljoen Nederlanders!”
Het ene moment is Petra in gesprek met een POH of PVH in de praktijk en het volgende moment is ze op het ministerie in gesprek met ambtenaren die vanuit de overheid beleid maken of zit ze bij een patiëntenvereniging. “Alles wat ik doe, is waardevol en zie ik als beweging. Het is fijn om mensen in mijn omgeving te hebben die anders denken en andere kwaliteiten meebrengen. Zo ben ik ook blij dat ik Wissenraet Van Spaendonck op het spoor gekomen ben. Steeds werken met diverse mensen om me heen om gezamenlijk de dingen beter te maken. Steeds weer investeren, leren en elkaar inspireren.”
